Stel, je bent door de rechter veroordeeld voor een strafbaar feit en je moet zelfs een onvoorwaardelijke gevangenisstraf ondergaan. Wat nu? Wordt je meteen de volgende dag opgepakt? Hoe gaat deze procedure in zijn werk? En zou je mogelijk in aanmerking komen voor de zelfmeldingsprocedure? In deze blog wordt het aan je uitgelegd.
Wanneer is een vonnis of arrest onherroepelijk?
Allereerst, een vonnis of arrest wordt onherroepelijk als er geen rechtsmiddel meer openstaan. Je kan dus niet meer in hoger beroep of cassatie. Cassatie is de laatste instantie bij de Nederlandse rechter. Daarna is het arrest onherroepelijk. Ook wanneer er niet tijdig hoger beroep is ingesteld is het vonnis onherroepelijk. De uitspraak is daarmee definitief.
Wat gebeurt er al een vonnis of arrest onherroepelijk is geworden?
Uiterlijk binnen 2 weken nadat de uitspraak onherroepelijk is geworden wordt deze door het OM verstrekt aan de minister (art. 6:1:1 lid 2). De doelstelling van de wet is dus de uitspraak zo snel mogelijk tenuitvoer te leggen. De rechter mag zich uitspreken over de wijze van tenuitvoerlegging maar dit advies is niet bindend (art. 6:1:1 Sv.). De bedoeling is dat de uitspraak zo spoedig mogelijk ten uitvoer wordt gelegd (art. 6:1:2 Sv.). De ‘ketenregisseur’ AICE beoordeelt of de veroordeelde als gesignaleerd wordt opgegeven of in aanmerking komt voor de zelfmeldingsprocedure. Bij de (wijze) van tenuitvoerlegging wordt rekening gehouden met verschillende belangen zoals de veiligheid van de samenleving, de belangen van slachtoffers en nabestaanden, maar natuurlijk ook het belang van resocialisatie van de veroordeelde (art. 6:1:3 SV.). Het OM kan (art. 6:1:10 Sv) advies geven over de wijze van tenuitvoerlegging.
Wat is de zelfmeldingsprocedure?
De zelfmeldingsprocedure is in principe een stuk prettiger. De veroordeelde krijgt een datum door dat hij zichzelf dient te melden bij de PI en kan zijn detentie een stuk beter voorbereiden.
Dit kan ook zeer behulpzaam zijn om bijvoorbeeld werkzaamheden in de buitenwereld over te dragen (bijvoorbeeld een zaakwaarnemer aan te stellen) of andere zaken te regelen omtrent familie en kinderen.
Wanneer komt een Veroordeelde in aanmerking voor de zelfmeldprocedure?
Artikel 2:1 van de ‘Regeling tenuitvoerlegging strafrechtelijke beslissingen’ geeft duidelijke criteria die verhelderen wanneer een veroordeelde in aanmerking kan komen voor de zelfmeldprocedure. Er zijn echter ook al duidelijke criteria die zelfmelding uitsluiten. Zoals:
- Het gaat om een misdrijf waarop 12 jaar of meer is gesteld of een zedenmisdrijf met een minderjarige (art. 70 lid 2 Sr.);
- Het gaat om een gijzeling;
- De veroordeelde geen betrouwbaar en bruikbaar adres heeft.
Het is dus in ieder geval van belang een goed (inschrijf-)adres te hebben!
In de afweging tot zelfmelding, kunnen daarnaast de hierna volgende factoren worden betrokken:
- De aard en ernst van de vrijheidsbenemende sanctie;
- De mate waarin de rechtsorde door het strafbare feit is geschokt;
- De psychische gesteldheid van de veroordeelde en eventuele veiligheidsrisico’s in dit kader;
- De situatie dat de veroordeelde eerder een oproep tot zelfmelding heeft genegeerd;
- De omstandigheid dat een veroordeelde eerder een tenuitvoerlegging heeft tegengewerkt;
- Het feit dat het om een jeugdige gaat.
Conclusie
De zelfmeldprocedure biedt een hoop voordelen in vergelijking tot de (onvrijwillige) signalering en aanhouding van de veroordeelde.
Echter niet elke veroordeelde komt zomaar voor de zelfmeldprocedure in aanmerking. Alle belangen dienen telkens te worden afgewogen. Je had advocaat kan een verzoek doen bij het AICE jou als veroordeelde in aanmerking te laten komen voor de zelfmeldprocedure! Neem contact op met Canstein Advocatuur!